өн

I. Чынбарлык, реальлек; төш түгел, хыял түгел, саташу түгел. II. ӨН – Җирдә хайван үзенә яшәү-тору өчен казып ясаган чокыр, оя әрлән өне. күч. Дошман территориясе; дошман ныгытмасы. III. ӨН – Нин. б. тавыш төлке тиресе белән, былбыл өне белән. IV. ӨН – иск. 1. Тиренең йон төбе, җирлеге 2. Тән тиресендәге тишек